Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/12339 Esas 2020/1131 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı T.C. ... bünyesinde bulunan Bayramiç Devlet Hastanesinde taşeron şirket işçisi olarak 02/07/2011-10/09/2013 tarihleri arasında çalıştığını ve emekli olduğunu, müvekkiline kıdem tazminatı ödenmediğini, 2007 yılından sonra fazla mesai yaparak çalıştığını, aylık 70 saati aşan fazla mesaisinin bulunduğunu ancak fazla mesai alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığını, fazla mesai alacaklarında zamanaşımı süresinin 5 yıl olduğunu, açılmış olan davada müvekkili T.C. ..."nın taraf olmadığını, davanın Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumuna yöneltilmesi gerektiğini, müvekkili T.C. ... ile davacı arasında herhangi bir iş sözleşmesinin olmadığını savunarak, davanın taraf sıfatı yokluğundan reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacı işçinin fazla çalışma ücreti talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların yazılı delil yerine tanık beyanlarına dayalı olarak hesaplanması halinde, işçinin normal mesaisinin üzerine sürekli olarak aynı şekilde fazla çalışması mümkün olmadığından, hastalık mazeret izin gibi nedenlerle belirtildiği şekilde çalışamadığı günlerin olması kaçınılmaz olup, bu durumda karineye dayalı makul indirim (taktiri indirim) yapılmalıdır. (Yargıtay HGK, 06.12.2017 tarih 2015/9-2698 E.-2017/1557 K.)
Fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine doğrudan yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Fazla çalışma ücretinden karineye dayalı makul indirime gidilmesi sebebiyle reddine karar verilen miktar bakımından, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilemez.
Somut uyuşmazlıkta, fazla çalışma ücreti taktiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile ispatlandığından karineye dayalı makul indirim (taktiri indirim) yapılmadan hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 03/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.