MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret, çocuk indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret ve çocuk indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş akdinin işini savsaklaması ve işverenin zarara uğramasına sebep olması nedeni ile haklı olarak feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Dairemizin 08/09/2014 tarihli 2012/24850 Esas, 2014/25424 Karar sayılı “ücretin tespitine ilişkin” bozma kararına uyularak, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmaksızın fesih edildiği, davacının sıfatı, işyerindeki konumu, tanık beyanları göz önüne alındığında davacının çalıştığı sürenin 2,5 yılında brüt 1.600 TL ücretle çalıştığı gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı, ücret alacağı taleplerinin kabulüne, çocuk indirimi alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece Dairemizin bozma ilamına uyularak davacının ücret seviyesinin tespiti için emsal ücret araştırması yapılmış olmasına karşın ücretin brüt 1600 TL olarak tespit edilmesi doğru bulunmamıştır. Davacı ile davalı işveren arasında düzenlenen 03.07.2007 tarihli iş sözleşmesinde davacının brüt 1600,00 TL ücret alacağının kararlaştırıldığı, bu tarihten sonraki yıllarda düzenlenen iş sözleşmelerinde bu miktarın çok altında ücret öngörüldüğü tespit edilmiştir. Sonradan düzenlenen iş sözleşmelerindeki ücret miktarının gerçeği yansıtmadığı bellidir. Bunun yanı sıra her ne kadar davacı tanıkları davacının brüt 1600,00 TL aldığını belirtmiş iseler de, aynı tanıklar ücretin bir kısmının elden, bir kısmının banka hesabına yatırılmak sureti ile verildiğini belirtmişlerdir. Davalı işveren cevap dilekçesinde de açıkça elden ödeme yapıldığını kabul etmiştir. Davacının işe giriş tarihinin 2007 olması, bu tarihten itibaren 3 yıl 7 ay hizmet süresinin bulunması nedeniyle, ilk ücret olarak belirlenen brüt 1.600,00 TL’de yıllar içerisinde artış olması kaçınılmazdır. Davacının iddia ettiği 1.600,00 TL net ücret alması, yaptığı işe kıdeme ve sürece uygun düşmektedir. Bu nedenle mahkemece davacının en son net 1600,00 TL aldığının kabulü ile işçilik alacaklarının hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.