Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/1638 Esas 2022/6918 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma ve görevi yaptırmamak için direnme
...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-)Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede;
Sanığın aşamalarda değişmeyen atılı suçu işlemediğine dair savunmaları, suçun mağdurları polis memurları ..., ...'ın Cumhuriyet Savcılığında verdikleri ayrıntılı ifadelerinde özetle, sanık aracı hareket ettirdiğinde kendilerinin aracın yan tarafında olduklarını, bu yüzden aracı üzerlerine sürmediğini, refleksle gaza basıp kaçtığını beyan etmeleri karşısında, sanığın eyleminin, kamu görevlisine karşı görevini yapmasını engellemek amacıyla, cebir veya tehdit kullanılması ile oluşan görevi yaptırmamak için direnme suçunun unsurlarını taşımadığı anlaşıldığından beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
2-)Başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede ise;
5237 sayılı TCK'nın 268/1. maddesinde düzenlenen başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçunun oluşabilmesi için işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılarak soruşturma ve kovuşturma işlemlerinin kimlik bilgileri verilen mağdur hakkında yapılmasına neden olunması gerekir. Bir adli soruşturma ya da kovuşturma işlemi olmaksızın kimlik bilgilerinin gizlenmesi amacıyla başkalarına ait kimlik bilgilerinin kullanılması ve verilen kimlik bilgilerine göre resmi belge düzenlenmesi halinde TCK'nın 206. maddesinde düzenlenen resmi belgenin
./..
S/2

düzenlenmesinde yalan beyanda bulunma suçu, bir resmi belge düzenlenmemiş olması halinde 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 40/1. maddesinde düzenlenen kimliği bildirmeme kabahati oluşur.
Somut olayda, sanığın olay tarihinde mağdur ... kimlik bilgileri ile kiraladığı ... plaka sayılı araçla seyir halinde iken müşteki polis memurları ..., ... ve ...'un ... plaka sayılı aracın yanından geçtikleri sırada sol ön tamponunda ezik olduğunu ve ön plakasının olmadığını görerek durmasını istedikleri, otoyu durduran ve sonradan yapılan parmak izi incelemesi ile ... olduğu tespit edilen sanığın kendisinden evrak ve kimlik istendiğinde, ruhsat içinde olduğunu söylediği, ruhsat içinde fotokopi olan ... adına sürücü belgesi olduğu görülerek, nüfus cüzdanı ve gerçek sürücü belgesinin sorulduğu, ...'in araçta olduğunu beyan ederek araca gittiği ve sanığın başkasının kimliğini ya da kimlik bilgilerini kullanarak kendisini suçsuz, diğer kişiyi ise işlemediği bir suçun faili olarak göstermediği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nın 268. maddesinde düzenlenen “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması" suçunun unsurlarının oluşmadığı gibi kolluk görevlilerine ibraz edilen kimliğe göre de bir belgenin düzenlenmemesi nedeniyle TCK'nın 206/1. maddesinde tanımlanan "resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan" suçunun da oluşmadığı, sanığın eyleminin 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 40/1. maddesinde düzenlenen "kimliği hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunmak" kabahatini oluşturacağı, bunun da aynı maddeye göre idari yaptırımı gerektirdiği, ancak anılan Yasanın 20/2-c maddesi uyarınca soruşturma zamanaşımı süresinin 3 yıl olduğu, kabahat tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, 5326 sayılı Kanunun 20/2-c maddesi uyarınca sanığın kabahat oluşturan eylemiyle ilgili soruşturma zamanaşımı dolduğundan hakkında aynı Kanunun 20/1. maddesi gereğince İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 11.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.