MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında .... Köyü 131 ada 51, 154 ada 64, 69 ve 70 parsel sayılı sırasıyla 6600 m2, 15204 m2, 44411,70 m2 ve 5001,30 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, asliye hukuk mahkemesinde dava konusu olduğundan sözedilerek malik hanesi açık bırakılmak suretiyle tesbit edilmiştir. Asliye hukuk mahkemesinde davacı .... tarafından Hazine ve.... Köyü aleyhine açılan tescil davası kadastro mahkemesine devredilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava konusu 131 ada 51, 154 ada 69 sayılı parsellerin tamamı ile 154 ada 64 sayılı parselin (A) işaretli 7812,05 m2 yüzölçümlü bölümünün payları oranında davacılar adına tapuya tesciline, (B) işaretli 7392 m2’lik bölümünün tarla niteliği ile Hazine adına, 154 ada 70 sayılı parselin ham toprak niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1938 ve 1947 yıllarında 3116 sayılı Kanun gereğince orman kadastrosu yapılmıştır. 1994 yılında aplikasyon ve 2/B uygulaması yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve 154 ada 69 sayılı parsel yönünden adına tescil kararı verilen kişiler yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğuna, 131 ada 51 ve 151 ada 64 sayılı parsellerin ise uygulanan tapu kayıtları kapsamında kaldığı belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 11.03.2013 gününde oy birliği ile karar verildi.