Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26769 Esas 2013/13761 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/26769
Karar No: 2013/13761
Karar Tarihi: 09.05.2013

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/26769 Esas 2013/13761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, yakınana ait park halindeki otomobile zarar vererek hırsızlık yapması nedeniyle verilen mahkumiyet hükümüne yapılan temyizde eksiklik tespit edilmiştir. Ancak, suç niteliği yanlış değerlendirilmesi sebebiyle yapılan hüküm değişikliği sonucunda cezanın değişmediği belirtilmiştir. Dosya ve duruşma tutanaklarının incelenmesi sonucunda suçun sanık tarafından işlendiği, nitelendirmenin usul ve yasaya uygun yapıldığı anlaşılmıştır. Ancak, hak yoksunluklarının seçimlik olmaması sebebiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin c ve e bentlerinin de uygulanması gerektiği yönünde bir karar verilmemiştir. Bu nedenle kararın bozulmasına ve sanığın cezalandırılmasına yönelik tekrar bir yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtilerek, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine \"53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyı

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/26769 E. , 2013/13761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünde, tekerrüre esas alınan ilam gösterilmemiş ise de; bu eksiklik infaz aşamasında tamamlanabileceğinden; yakınana ait park halinde bulunan otomobilin sağ ön kapı camını kırarak içeri girip hırsızlık yapan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu halde hatalı nitelendirme ile aynı yasanın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması ise, sonuç ceza değişmediğinden; bozma nedenleri yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki c ve e bentlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sanığın yalnızca aynı yasanın 53/1-a,b ve d bentlerinde belirtilen haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkarılıp, yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına""

cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/05/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.