MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki ziynet ve çeyiz eşyasının aynen, olmadığı takdirde bedelinin iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; taraflar arasındaki boşanma davasının derdest olduğunu,60 gram 22 ayar bilezik,bir adet buzdolabı ve bir adet çamaşır makinesi yönünden mehir senedi düzenlendiğini,düğünden sonra davalının müvekkilinin rızası dışında ziynet eşyalarını alarak kendi ihtiyaçları için kullandığını,buzdolabının davalı tarafta kaldığını belirterek,mehir senedinde yazılı menkullerin aynen teslimine olmadığı takdirde rayiç bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile; işte olduğu bir zaman diliminde davacının evi terk ettiğini,dava konusu ziynet ve taşınır eşyayı eksiksiz aldığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; taraflar ayrıldıktan sonra davacının kendi eşyaları ve çamaşır makinesini götürdüğü,buzdolabının davalı tarafta kaldığı, altınlar yönünden ise tanıkların görgüye dayalı bilgilerinin olmadığı davacıdan duyduklarını ifade etikleri belirtilerek davanın kısmen kabulü ile; 1 adet 900-TL değerindeki buzdolabının aynen olmazsa da bedelinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş,hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmeyerek reddedilmiştir.
Kural olarak düğün sırasında takılan ziynet eşyaları kim tarafından takılırsa takılsın, aksine bir anlaşma bulunmadıkça kadına bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı niteliğini kazanır. Bu eşyaların iade edilmemek üzere kocaya verildiği, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup müşterek ihtiyaçlar için harcandığı hususu davalı tarafça kanıtlandığı takdirde, koca bu eşyaları iadeden kurtulur.
Somut olayda, davalı koca duruşmada alınan beyanında bir bileziğin bozdurulduğunu beyan etmiş,ancak davacı kadının bileziği iade edilmemek üzere rıza ile verdiğini kanıtlayamamıştır.
Hal böyle olunca, davalı kocanın ikrar ettiği ziynet eşyası yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken,ziynet eşyasına yönelik talebin tümden reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.