MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, 05/10/2009 tarihli dava dilekçesi ile davacının, .... Köyünde bulunan 1316 parsel sayılı taşınmazın 1/2 hissesinin maliki olduğunu, dava konusu taşınmazı 1999 yılında satın aldığını, tapusunda tarla olduğu yazılı olup, orman olduğuna dair herhangi bir şerh bulunmadığını, davacı aleyhine dava konusu yerle ilgili Devlet ormanından açma yapma eyleminden dolayı ..... Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/377 E. sayılı dosyası ile kamu davası açıldığını, ceza dosyasında mahallinde yapılan keşif sonrası alınan bilirkişi raporunda dava konusu taşınmazın orman sayılmayan alanda kaldığının, 2002 yılında yapılan aplikasyon ve 2/B uygulamasının hatalı yapılması sonucu dava konusu yerin yanlışlıkla orman sınırları içerisine alındığını, dava konusu taşınmazın 1952 yılında yapılan ve kesinleşen orman tahdidine göre Devlet ormanı sınırları dışında olduğunu belirterek davacıya ait.... Köyü .... Mevkii 1316 parsel sayılı taşınmazla ilgili olarak Orman Genel Müdürlüğü tarafından 2002 yılında yapılan aplikasyon ve 2/B uygulama işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, Harita Mühendisi Bilirkişi .... ile Orman Yüksek Mühendisi Bilirkişi .... tarafından düzenlenen 30.09.2010 günlü rapor ve ekindeki haritalarda gösterilen dava konusu edilen .... Köyü 1316 parsel sayılı taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığından, davacının orman kadastrosuna itirazının KABULÜ ile orman kadastrosunun İPTALİNE karar verilmiş, hüküm Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde ilk orman kadastrosu, 1952 yılında 3116 sayılı Kanun gereğince yapılmış ve kesinleşmiştir. 2001 yılında 2/B madde uygulaması ve aplikasyon yapılmış, 19/08/2001 tarihinde ilân edilerek kesinleşmiştir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede ilk orman tahdidinin 3116 sayılı Kanuna göre 1952 yılında yapılarak kesinleştiği, daha sonra 2001 yılında 1952 yılında yapılan tahdidin aplikasyonu ile 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi uygulaması yapılarak kesinleştiği anlaşılmaktadır. Ne var ki; aplikasyon hattı ile 1952 yılında yapılan orman tahdit hattının farklı yerlerden geçirildiği anlaşılmaktadır. 1952 yılında yapılan tahdit sırasında dava konusu taşınmazı ilgilendiren 1945 ve 1946 nolu orman sınır noktaları.... yolu esas alınarak tesis edildi halde, aplikasyon sırasında bu hattın yolun dışına kaydırılması nedeniyle davalı taşınmazın tahdit içine alındığı görülmektedir.
Aplikasyon; orman kadastrosu daha önceden yapılmış olan yerlerde, 2/B madde uygulaması sırasında, bağlantı kurulacak gerekli orman sınır noktalarının yerlerinin arazide belirlenip ihya edilmesinden ibaret olup bu belirleme ve ihya sırasında önceden kesinleşen orman sınır noktalarının aynı yerlerine konulması zorunludur. Aplikasyon işlemi, orman

kadastrosu değildir. Aplikasyonla, kesinleşmiş orman sınırları değiştirilemez. Kesinleşmiş orman sınırları değiştirilerek yapılan aplikasyon ve bu işlem sonucunda düzenlenen tahdit haritasının hukuken geçerliliği söz konusu olamaz. Bu nedenle, davalı taşınmazın ilk orman tahdit sınırlarının dışında kaldığı belirlenerek davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, dava konusu edilen aplikasyon işlemi olduğu halde, orman kadastrosunun iptali şeklinde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle, hükmün 1. paragrafının çıkartılarak yerine; ""Davanın kabulü ile, Adana İli, .... Köyü 1316 parsel sayılı taşınmaza ilişkin aplikasyon işleminin İPTALİNE "" cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/03/2013 günü oy birliği ile karar verildi.