Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1605 Esas 2016/9576 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, toplu çıkış verilen diğer arkadaşının açtığı emsal davada ihbar tazminatına hükmedildiğinden bahisle ihbar tazminatı alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, işçinin ihbar tazminatına hak kazanabilmesinin şartı, iş sözleşmesinin işverence haklı nedenler olmaksızın feshedilmesine bağlı olduğunu, bunun için ayrıca bir sözleşmeye gerek bulunmadığını, zira fesihle ilgili bir sözleşme var ise zaten o zaman haklı ya da haksız fesih halleri düşünülmeyeceği, iş hukukunda ve 4857 sayılı Yasa kapsamında yürütülen işlerde işçinin iradesi fesada uğratılarak geçersiz olarak düzenlenen işlemlerin başından beri yok hükmünde olduğu düşünüldüğü, hile ile yapıldığı iddia edilen hukuki işlemlerden dönülünceye kadar nispi geçerliliği bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin hangi tarafça feshedildiği ve feshin haklı olup olmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Genel olarak iş sözleşmesini fesih hakkı, karşı tarafa yöneltilmesi gereken tek taraflı bir irade beyanı ile iş sözleşmesini derhal veya belirli bir sürenin geçmesiyle ortadan kaldırabilme yetkisi veren, bozucu yenilik doğuran bir haktır.
İşçinin haklı bir nedene dayanmadan ve bildirim öneli tanımaksızın iş sözleşmesini feshi, istifa olarak değerlendirilmelidir.
İşçinin istifa dilekçesindeki iradesinin fesada uğratılması da sıkça karşılaşılan bir durumdur. İşverence tazminatların derhal ödenmesi ve benzeri baskılarla işçiden yazılı istifa dilekçesi vermesini talep etmesi ve işçinin buna uyması halinde, gerçek bir istifa iradesinden söz edilemez. Bu halde feshin işverence gerçekleştirildiği kabul edilmelidir.
İşverenin baskı uygulaması sonucu düzenlenen istifa dilekçesine değer verilemez. İşçinin haklı nedenle derhal fesih nedenleri mevcut olduğu ve buna uygun biçimde bir fesih yoluna gideceği sırada iradesi fesada uğratılarak işverence istifa dilekçesi alınması durumunda da istifaya geçerlilik tanınması doğru olmaz. Bu durumda işçinin haklı olarak sözleşmeyi feshettiği sonucuna varılmalıdır.
İstifa belgesindeki ifadenin genel bir içerik taşıması durumunda, işçinin dava dilekçesinde somut sebepleri belirtmesinde hukuka aykırı bir yön bulunmamaktadır. Bu halde de istifanın ardındaki gerçek durum araştırılmalıdır.
Dosya içerisinde bulunan istifa dilekçesinde davacı bazı ücretlerinin eksik ödenmesi sebebiyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini beyan etmiştir. Davacı emsal dosya olarak 22. Hukuk Dairesinin 2013/6477 Esas sayılı dosyasını delil olarak göstermişse de emsal olduğu iddia edilen bu dosyada işçinin iş akdinin fesih tarihinin 14.06.2007 olduğu aynı dönemde 89 işçinin ücret alacaklarını alamadıklarından bahisle iş akitlerini haklı nedenle fesihlerine ilişkin dilekçeleri bulunduğu ve feshin işçiler tarafından yapılmadığı kanaatiyle ihbar tazminat taleplerinin kabulüne karar verildiği görülmüştür. Davacının emsal olduğunu iddia ettiği dosyada ki olay somut uyuşmazlıktan farklı bir olaydır. Her ne kadar davacı bu istifa dilekçesinin gerçeği yansıtmadığını işverence toplu çıkış şeklinde iş akdinin feshedildiğini iddia etmiş ise de davacı bu dava açısından iddiasını ispat edememiştir. Bu nedenle dosya kapsamına göre davacı işçinin feshi söz konusu olduğundan ihbar tazminatı isteğinin ret edilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.