Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/1401 Esas 2019/4899 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1401
Karar No: 2019/4899
Karar Tarihi: 13.05.2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/1401 Esas 2019/4899 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istenmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, temyiz başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Karara gerekçe olarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b maddesine göre, HMK'nin gösterdiği davalar dışında özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine giren davalarda verilen kararların kesin olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle Davacı vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddesi, HMK'nin 4. maddesi ile 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç, özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgilidir.

8. Hukuk Dairesi 2018/1401 E. , 2019/4899 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Derneğin Kendiliğinden Sona Erdiğinin Tespiti
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Bursa 4. Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Bursa 4. Sulh Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Dava, derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istemine ilişkindir.
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-b maddesine göre; Bölge Adliye Mahkemesince, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK"nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili verilen kararlar kesin olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davacı vekilinin temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin REDDİNE 13.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.