Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/5578 Esas 2021/7101 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince davalı vekilinin istinaf isteminin esastan reddine, davacı idare vekilinin istinaf isteminin ise kısmen kabulü ile HMK"nun 353/1-b-3 maddesi uyarınca esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince davalı vekilini başvurusunun esastan reddine, davacı idare vekilinin ise kısmen kabulu ile dava konusu taşınmaz üzerinde bulunan yapılara resmi birim fiyatlarına göre değer biçilmesi gerekirken birim bedellerinin dava tarihine eskale edilmesi suretiyle fazla bedel tespit edildiğinden bahisle HMK nın 353/1-b-3 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında karar verilmiş; hüküm taraf vekillerince vekillince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki ... İlçesi, ... Mahallesi 452 parsel sayılı taşınmazın zeminine emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslama yapılarak, üzerindeki yapılara aynı kanunun 11/1-h maddesi uyarınca resmi birim fiyatları esas alınıp yıpranma payı düşülerek,ağaçlara yaş, cins ve verim durumlarına göre değer biçilmesinde ve ilk derece mahkemesinden verilen kararının kaldırılarak 6100 sayılı HMK"nun 353/1-b-3 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare ile davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak;
1)6459 sayılı Yasa gereği faize hükmedilmiş ise de,faizin başlangıç tarihi 27.02.2018 tarihi olması gerektiği halde yazılı şekilde karar verilmesi
2)Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23/10/2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01/06/2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alınarak diğer davalılar yönünden de davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden,
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi 2018/3159-2020/183 E/K sayılı ilamının,
a)4.bendinde yazılı (27.02.2017) tarihinin çıkarılmasına, yerine 27.02.2018) tarihinin yazılmasına,
b)8.bendinin tümü ile hükümden çıkarılmasına,
Hükmüm böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 18/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.