MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen ve kanun yolu bildiriminde eksiklik bulunmayan 11.03.2014 tarihli mahkumiyet kararının, sanığın hem duruşmada bildirdiği hem de MERNİS adresi olan adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2.maddesine göre 09.04.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın ise 18.04.2014 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu, Mahkemenin 30.05.2014 tarihli ek karar ile sanığın süreden sonra olduğundan bahisle temyiz istemini reddettiği, bu red kararının usulüne uygun olarak sanığa 09.06.2014 ve müdafiine 12.06.2014 tarihinde ayrı ayrı tebliğ edildiği, bu tarihten sonra herhangi bir temyiz talebinin olmamasına rağmen mahkemenin resen dosyayı ele alarak 12.06.2014 tarihli ek karar ile sanığın 18.04.2014 tarihli temyiz istemini bu defa süresinde kabul ederek dosyayı temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay"a gönderdiği anlaşılmıştır.
Temyiz isteğinin reddine karar verildikten sonra dosyanın yeniden ele alınarak verilen 12.06.2014 tarihli ek karar hukuken geçersiz ve yok hükmünde olup,
Temyiz isteğinin reddine dair kararın usulüne uygun olarak tebliğinden sonra bu karara karşı temyiz talebinde bulunulmadığı anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,13.04.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.