Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/13912 Esas 2022/6990 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira
...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK.nın 34/2. ve 232/6. maddesine göre hüküm fıkrasında verilen karara karşı kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığının ve başvurma olanağı var ise süresi, mercii ve şekillerinin tereddüde yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekirken, 25.04.2018 tarihli, sanık ve sanık müdafinin yüzüne karşı verilen kararda ''Hükmün Açıklanması Geri Bırakılması kararı yönünden Kırklareli Ağır Ceza Mahkemesine itiraz yolu ve mahkumiyet kararı yönünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi'ne İstinaf yolu açık olmak üzere'' denilmek suretiyle kanun yoluna başvuru merciinin yanlış gösterilmesi nedeniyle sanık müdafinin temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma veya kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerekir.
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; mağdur ...'in sanığın eşi, mağdur ...'un ise sanığın kayınvalidesi olduğu, mağdur ... ile sanığın aralarındaki boşanma davası nedeniyle ayrı yaşadıkları ve müşterek çocukları olan tanık ...'in de mağdurlar ... ve ...'in yanında kaldığı, sanığın olay tarihinde tanık ...'in akciğerlerinden rahatsız olmasına rağmen eşi mağdur ... ve kayınvalidesi ... tarafından fabrikada çalıştırıldığını ve jandarma görevlilerinin mağdurlar hakkında yasal işlem başlatması gerektiğini belirterek jandarmaya ihbarda bulunduğu ancak yapılan araştırma üzerine beyanlarına başvurulan mağdurlar ve ...'in olaya ilişkin bilgi, görgü ve anlatımları sonucunda sanık hakkında iftira suçundan kamu davasının açıldığı anlaşılan somut olayda;

./..
S/2
İddianame anlatımında mağdurlar hakkında aile hukukundan doğan yükümlülüklerini ihlal ettikleri iddia edilmiş ise de; TCK.nın 233/1. maddesinde düzenlenen suçta, aile hukukundan doğan bakım, eğitim veya destek olma yükümlülüğünün ihlalinin yaptırıma bağlandığı, maddenin gerekçesinde, aile hukukundan kaynaklanan bakım, eğitim veya destek olma yükümlülüğünün kapsamının Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre belirleneceği somut olay değerlendirildiğinde; tanık ...'in olay tarihinde 18 yaşından büyük olması nedeniyle bakım, eğitim ve desteğe ihtiyacının bulunmadığı ve bu hususlarda tasarruf serbestisinin bulunduğu, bu nedenle sanığın mağdurlara karşı aile hukukundan doğan bakım, eğitim veya destek olma yükümlülüğünü yerine getirmedikleri fiilinden söz edilmeyeceği kaldı ki sanığın da jandarma görevlilerine yapmış olduğu ihbarın içerik itibariyle mağdurlar hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasına dair suç isnadı şeklinde hukuka aykırı bir fiil veya idari bir yaptırım uygulanmasına yönelik iddia biçiminde olmadığı anlaşılmakla, yasal unsurları itibariyle oluşmayan suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK.nın 267/1. ve TCK.nın 43/1. maddesi uyarınca tayin olunan 1 yıl 3 ay hapis cezasından aynı Kanunun 62. maddesi gereği 1/6 oranında indirim yapılırken hapis cezasının hesap hatası sonucu 1 yıl 15 gün yerine, 12 ay 15 gün olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 11.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.