Tebliğname No : KYB - 2015/33337

Beyandan sonra mal ve kazanç artışını bildirmemek suçundan kabahatli C.. M..’un, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 339. maddesi gereğince 10 güne kadar disiplin hapsi cezası ile cezalandırılmasına dair Bandırma İcra Ceza Mahkemesinin 10/10/2013 tarihli ve 2013/875 esas, 2013/1947 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/03/2014 tarihli ve 2014/97 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 22/01/2015 gün ve 5301 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/02/2015 gün ve KYB.2015-33337 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, itiraz eden C.. M..’un Bandırma 1. İcra Dairesinin 2012/412 esas sayılı dosyasında, 06/03/2012 tarihinde mal beyanında bulunduğu, G...l Kereste işletmesi tarafından yazılan 12/04/2014 tarihli yazıda asgari ücretle maaş alan borçlunun maaşının 1/4" ünün kesileceğinin belirtildiği, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 339. maddesinde yer alan "Sonradan kazandığı malları veya kazancında ve gelirinde vaki tezayütleri bu Kanun mucibince bildirmeye mecbur olan borçlu makbul bir mazereti olmaksızın yedi gün içinde icra dairesine taahhütlü mektupla veya şifahi surette bildirmezse ve bu mal veya kazancı asıl veya bedel itibariyle mevcut olduğu takdirde, on gün; mal veya kazancını asıl veya bedel itibariyle makbul bir sebep olmaksızın elden çıkarmışsa, bir aya kadar disiplin hapsi ile cezalandırılır” hükmüne göre, icra mahkemesince sanığın gelirinde artış bulunup bulunmadığı, mal beyanında bulunmasının makbul sebebinin olup olmadığının araştırılmasına imkan tanınmadan tazyik hapsi cezasına yönelik itirazın yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kanun yararına bozma isteminde ileri sürülen nedenler yönünden delil takdiri yapılarak karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE 08/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.