213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/8559 Esas 2015/5245 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 11 - 2013/395679
MAHKEMESİ : İzmir 11. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/10/2013
NUMARASI : 2012/667 (E) ve 2013/752 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihlerine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında ‘‘2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ’’ suçundan verilen hükme yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II- Sanık hakkında ""2009 ve 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek "" suçlarından verilen hükümlere yönelik sanığın temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanığın savunmasında özetle, G.Ş. isimli kişinin teklifi ile kira sözleşmesi yapılarak kiralanan işyerinde bir hafta kadar çalıştığını ve daha sonra işyerine gitmediğini, adı geçen bu kişiden aylık olarak 500 TL para aldığını, bunun dışında işyeri ile ilgisinin olmadığını, sahte fatura düzenlemediğini ve suçlamaları kabul etmediğini beyan etmesi karşısında, G.Ş.isimli kişi araştırılarak dinlenip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile yetinilerek mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;
Sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki "" Bu kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, vergi tekniği raporunda faturaların varlığından söz edilmesine rağmen dosya içinde 2009 yılına ait fatura asılları veya onaylı örneklerinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; suça konu faturaların onaylı suretleri getirtilip incelenerek faturalarda bulunması zorunlu unsurları içerip içermediği tesbit edilip 2009 ve 2010 yıllarına ait suça konu faturaları kullananlar belirlenip sanıktan alınıp alınmadığı hususunda ifadelerine başvurulması, gerektiğinde faturalardaki imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığı hususunda inceleme yaptırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile yetinilerek mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 07.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.