Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/11950 Esas 2021/15070 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/11950
Karar No: 2021/15070
Karar Tarihi: 16.12.2021

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/11950 Esas 2021/15070 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların kasten yaralama ve hakaret suçlarından ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar verildiği belirtilmektedir. Ancak, sanıkların beraat kararı yerine ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi hukuki bir hata olarak görülmüştür. Ayrıca, sanık tarafından meşru savunma nedeniyle yaralama suçu işlenmediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 25. ve 86/2, 86/3-c, 29, 62, 52/2 maddeleri, 5172 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri Infaz Kanunu'nun 231. maddesi.
1. Ceza Dairesi         2021/11950 E.  ,  2021/15070 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
    HÜKÜMLER : 1) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı basit yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 25. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar,
    2) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı basit yaralama suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 25. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar,
    3) Sanık ... hakkında hakaret suçundan; 5237 sayılı TCK’nin 125/3-a, 125/4, 29, 62 ve 5172 sayılı CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar,
    4) Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-c, 29, 62, 52/2 ve 5172 sayılı CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar,
    5) Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-c, 29, 62, 52/2 ve 5172 sayılı CMK’nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü;
    Katılan sanıklar ... ve ... müdafiinin 04.11.2015 tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan "ceza verilmesine yer olmadığına dair kararları" katılan sıfatıyla, sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümleri de sanık sıfatıyla temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
    1) Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama, sanık ... hakkında hakaret suçlarından verilen kararlara ilişkin yapılan incelemede;
    Sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün, 2009/13-12 sayılı Kararı ile aynı Kanun"un 231/12. maddesi gereği itirazı kabil olup temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen hükümlerin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
    2) Sanık ... hakkında katılanlar ... ve ..."e yönelik kasten yaralama suçlarından verilen kararlara ilişkin yapılan incelemede;
    a) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay günü katılan sanıklar Selehattin ve oğlu olan Haktan"ın pasaport işlemleri için ... ili Pasaport Şube Müdürlüğüne gittikleri, Pasaport Şube Müdürlüğünde polis memuru olarak görev yapan katılan sanık ..."in, ..."ın evraklarının eksik olduğunu bu şekilde işlem yapılamayacağını belirtmesi üzerine aralarında sözlü tartışma çıktığı, devamında katılan sanık ..."ın ..."i iterek yere düşürdüğü, ..."in düştüğü yerden kalkması üzerine sanıklar ..."ın tekme ve yumruk atmak suretiyle ..."e saldırdıkları, kendini koruyamayan ..."in bulunduğu kabin içerisinde sırtı ..."a dönük şekilde oturduğu, bu sırada görevli diğer polis memurları ve vatandaşların olaya müdahale ettikleri, arbede yaşandığı, sanık ..."in katılan sanıklar ..."ı yaralamaya yönelik kasti bir hareketinin bulunmadığı, katılan sanıklar ..."ın yaralanmalarının diğer polis memurları ve
    vatandaşların olaya müdahale ettikleri sırada yaşanan arbedede gerçekleştiği, yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olması karşısında 5271 sayılı CMK"nin 223/2-b maddesi gereğince sanığın bu suçlardan beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kabul ve uygulamaya göre;
    b) Hukuka uygunluk nedeni olan 5237 sayılı TCK"nin 25. maddesinde düzenlenen meşru savunma nedeniyle sanık hakkında CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince "beraat" yerine yazılı şekilde "ceza verilmesine yer olmadığına" dair karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.


















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.