9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/4895 Karar No: 2020/2134 Karar Tarihi: 19.11.2020
Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4895 Esas 2020/2134 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2020/4895 E. , 2020/2134 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik yapma Hüküm : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması karşısında; dava konusu olaya ilişkin maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanığın vergi kaydının bulunup bulunmadığı tespit edilerek gerektiğinde vergi incelemesi yaptırılması, tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması, sanık adına icra dairelerinde alacaklı olduğu dosyaların bulunup bulunmadığı araştırılıp varsa bu dosyalar getirtilip bu icra dosyalarında borçlu olarak gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına müracaat edilmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması, Kabule göre de; 1-Mahkemece 10/11/2014 tarihli tensip zaptı ile tanık olarak beyanlarına başvurulmasına karar verilen ..., ..., ... "ın davetiye ile celbine karar verildiği halde beyanları alınmaması ile söz konusu delilden neden vazgeçildiğinin karar gerekçesinde tartışılmaması, 2- Tanık ... hakkında 23/12/2014 tarihli celsede beyanının alınması için tekrar mahal mahkemesine talimat yazılmasına rağmen sonucu beklenmeden karar verilmesi, Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 19/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.