22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/15035 Karar No: 2016/10987 Karar Tarihi: 23.06.2016
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/15035 Esas 2016/10987 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk mahkemesinde görülen bir dava sonucunda, suça sürüklenen çocuk hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının miktarı, kanun gereği doğrudan hüküm verilen bir ceza olduğu için temyizi mümkün değildir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükümlere yapılan temyiz itirazlarının çoğu kabul edilmezken, sanığın hapis cezasına yapılan hesap hatası ve avukatlık ücreti kısmının sanığa yükletilmesine karar verilmesi, hükümlerin bozulmasına neden olmuştur. Bu nedenle, hırsızlık suçu için TCK 62. madde uygulanarak sanığa \"1 yıl 2 ay 13 gün\" hapis cezası verilmesi kararlaştırılmıştır. Kanunlar ise 6217 sayılı Yasa, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri İlkeleri Kanunu'dur.
22. Ceza Dairesi 2015/15035 E. , 2016/10987 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26.maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi uyarınca REDDİNE, II- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesine rağmen suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından ve kabule göre de TCK"nin 31/3, 62 ve 50. maddeleri uyarınca suça sürüklenen çocuğa verilen sonuç cezanın "4000 TL" yerine "6500 TL" olarak belirlenmesi ise Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 04.03.2008 gün ve 47/43 sayılı kararında açıklandığı üzere, yukarıda eleştiri konusu yapılan ve sanığın gerçekte alması gereken ceza miktarından daha az bir ceza almasına yol açan mahkeme uygulamasının sanık lehine olması nedeniyle bu yanılgılı uygulamada yapılan hatadan ötürü ikinci kez atıfet sağlayacak şekilde bozma yapılmasının adalet ve hakkaniyete uygun olmayacağı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamış, diğer temyiz itirazları ise yerinde görülmemiştir. Ancak; 1 - Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nin 142/1-b, 143 ve 31/3. maddeleri uyarınca hükmolunan 1 yıl 5 ay 23 gün hapis cezasında aynı yasanın 62. maddesi uyarınca “1/6” oranında indirim yapıldığı sırada hesap hatası yapılarak, özgürlüğü bağlayıcı cezanın "1 yıl 2 ay 13 gün ” yerine “1 yıl 2 ay 23 gün” olarak belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmolunması, 2 - 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca, 18 yaşından küçük suça sürüklenen çocuğa savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafi görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen avukatlık ücretinin, suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesi uygulanarak sonuç olarak sanığa hükmolunan hapis cezasının "1 yıl 2 ay 13 gün" olarak belirlenmesi ve yargılama giderinden müdafiilik ücreti kısmının çıkarılması suretiyle, diğer yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.