12. Ceza Dairesi 2013/15151 E. , 2014/9562 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü :
Müşteki sürücü Aslıhan UÇAR"ın, 28.11.2010 günü gündüz saat 11:00 sıralarında, meskun mahal dışında, tek yönlü, 7 m genişliğindeki yolda idaresindeki otomobil ile seyredip olay mahalline geldiğinde, sağındaki akaryakıt istasyonundan, bir iz veya mülkten çıkan sürücülerin karayolundan gelen araçların geçişini beklemeleri kuralına aykırı hareketle ve gelen aracın hız ve mesafesi ile kendi kullandığı aracın uzunluğunu dikkate almadan yakın mesafeden kontrolsüzce yola çıkıp önünü kapatan sanık sürücü yönetimindeki çekicinin arkasındaki römorka çarpmak durumunda kaldığı olayda, sanık sürücünün tam ve asli kusurlu oluşu ve olayda katılanların ikisinin orta derece kemik kırığı ile, birinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmalarına neden olması şeklindeki olayda, sanığın tam ve asli kusurlu olması ve olayda ikisi ağır olmak üzere 3 kişinin yaralanmış olması gözetildiğinde, sanık hakkında temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesinde ve teşdidin derecesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki 1 numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 5. bendinin başına “TCK"nın 52/4. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/4/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
