Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/9378 Esas 2022/18252 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığınınn ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık ile temyiz dışı sanık ...’ın beyanları ve iş yeri güvenlik kamerasına ilişkin CD izleme tutanağına göre; hırsızlık olayının 21.10-21.15 saatleri arasında gerçekleştiği, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre; suç tarihinde gece vaktinin saat 20.41’de başladığı ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun gece vakti ve birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 116/4., 119/1-c maddelerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayin ile adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında kurulan hükümde TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Sanıkların savunmalarında zararı gidermek istediklerini belirtmesi ve mağdurun da aynı duruşmada zarar talebinin olmadığını bildirmesi karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de;
Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 142/2-h, 143/1. maddeleri uyarınca tayin olunan 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 6 yıl 3 ay yerine 5 yıl 15 ay hapis cezası olarak eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/11/2022 günü oybirliğiyle karar verildi.