Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK" nın 85/1, 62/1, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın idaresindeki çamur yüklü kamyon ile olay yeri dört yönlü kavşağa geldiğinde sağındaki sokağa geniş kavisle yavaş bir şekilde dönüşünü yapıp tamamlamak üzere olduğu sırada sağından gelen ölenin idaresindeki bisiklet ile kamyonun arka tekerleri arasında kaldığı olayda, mahkemece her ne kadar sanık asli kusurlu kabul edilmiş ise de, bu oluş karşısında sanığın alt düzeyde tali kusurlu olduğunun kabulü gerektiği anlaşılmakla, alt sınırdan ceza tayininde isabetsizlik bulunmadığından bu hususta bozma öneren (1) nolu görüş ile sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin hükmolunan cezadan mahsubuna infaz aşamasında da karar verilebileceğinden bozma öneren (3) nolu görüşe de iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, olayın aydınlatılmadığına, kusura ve raporların yetersiz olduğuna ilişkin, katılanlar vekilinin ise sair temyiz itirazının reddine ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun CMUK"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. paragrafındaki "sanığın amacı ve saiki" ibaresinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.