Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16593 Esas 2014/9525 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16593
Karar No: 2014/9525
Karar Tarihi: 17.04.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16593 Esas 2014/9525 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiştir ancak TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen güvenlik tedbirinin sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yönünden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceği gözetilmemiştir. Bu nedenle hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, TCK 53/1 maddesinin uygulanmasına ilişkin C-2 fıkrası hükümden çıkartılarak yerine \"Sanığın, 5237 sayılı TCK\"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK\"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK\"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" ib

12. Ceza Dairesi 2013/16593 E. , 2014/9525 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK" nın 179/3-2, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, suçu kasten işlemediğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yönünden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden TCK 53/1 maddesinin uygulanmasına ilişkin C-2 fıkrasının hükümden çıkartılarak, yerine "Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.