Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/3192 Esas 2010/15503 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Genel haciz yolu ile başlatılan takipte, borçlu adına gönderilen ödeme emri, borçlunun adreste bulunup bulunmadığı belirtilmeden,: "Gösterilen adres işyeri olduğundan daimi çalışan K.A tebliğ edilmiştir. Tebligat Kanununun 17.ve Tebligat Tüzüğünün 23.maddelerine göre; "Muhatap o yerde  bulunmadığı takdirde tebliğ, aynı yerdeki memur veya müstahdemlerden birine....yapılır." Tebliğ memurunca, yukarıda açıklandığı üzere borçlunun adreste bulunup bulunmadığı yönünde bir saptama yapılıp tebliğ mazbatasına yazılmadan işçiye yapılan tebliğ usulüne uygun değildir. Tebligat Kanununun 32.maddesi hükmüne göre muhatabın tebliğe muttali olduğunu bildirdiği tarih tebliğ tarihi sayılır. Borçlu tebliğe 10.11.2009 tarihinde muttali olmuş ve 12.11.2009 tarihinde de şikayette bulunmuştur. Bu itibarla şikayetin kabulü gerekirken yazılı gerekçeyle reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 17.06.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.