Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/885 Esas 2018/435 Karar Sayılı İlamı

Davacılar 1- ... 2-... 3-... Vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... arasındaki menfi tespit davası hakkında ... 7. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 01/06/2016 gün ve 2014/1054 E. - 2016/468 K. sayılı hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın da davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

Mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararı davalı vekiline 19.12.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, ek kararın temyizi dilekçesi, HUMK’un 432. maddesinde öngörülen 7 günlük yasal süre geçirildikten sonra 30.12.2016 tarihinde verilmiş, temyiz harcı da aynı gün yatırılmıştır. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 07/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.