3. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/1796 Karar No: 2016/1670 Karar Tarihi: 11.02.2016
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/1796 Esas 2016/1670 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, evlenirken getirdiği cumhuriyet altınları ve takılan ziynet eşyaları ile ev eşyalarının aynen iadesini istemiştir. Davalı ise, eşyaların evlilik birliği içerisinde edinildiğini ve birlikte ödediklerini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, ziynet eşyalarının borçları ödemek için bozdurulup harcandığını kabul etmiştir. Eşya alacağına yönelik olarak, tarafların evlendikleri tarihten sonra ödeme yapıldığı için eşyalar üzerinden tarafların 1/2 haklarının olduğuna karar verilmiş ve ziynet eşyası ve ev eşyası talebi kısmen kabul edilmiştir. Ancak, mahkeme eşyaların 1/2'sinin iadesine karar vermemiş, bu nedenle hüküm mükerrerlik nedeniyle bozulmuştur. Kanun maddeleri ise HUMK'nun 428. maddesi olarak belirtilmiştir.
3. Hukuk Dairesi 2015/1796 E. , 2016/1670 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki eşya ve ziynet alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; davacının evlenirken getirdiği 10 adet cumhuriyet altını, düğünde takılan ziynet eşyaları ve tespiti yapılan ev eşyalarının aynen iadesini, aynen iade mümkün olmadığı takdirde 5.000 TL(ıslah ile 15.236 TL)"nin dava tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili cevabında; eşyaların tümünün evlilik birliği içerisinde edinildiğini, birlikte seçip aldıkları ve müştereken bedelini ödediklerini, taksitleri çok yüksek olduğundan davacının düğünde takılan çeyrek altınları ve evlenirken getirdiği cumhuriyet altınlarını verdiğini, bozdurularak ödemelerinin yapıldığını, ziynetleri davacının yanında götürdüğünü savunarak davanın reddini dilemiştir. Mahkemece; ziynet eşyalarının evlilik sebebiyle meydana gelen borçları ödemek üzere bozdurulup harcandığının davalı tarafça kabul edildiği, bunların geri istenmemek üzere kocaya verildiğinin ispat edilemediği, eşya alacağına yönelik ise; eşya ödemelerinin tarafların evlendiği tarihten sonra yapılması nedeniyle eşyalar üzerinden tarafların 1/2 haklarının bulunduğu gerekçe gösterilerek, ziynet eşyası ve ev eşyası talebininin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmü davacı vekili ve davalı temyiz etmektedir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin tüm, davalının sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak, mahkemece ziynet eşyalarının evlilik sebebiyle meydana gelen borçların ödenmesi için bozdurulduğu, eşyaların evlilik birliği içinde altınlar bozdurularak alındığı ve bir kısım borcun bu şekilde ödendiği kabul edildiği halde, eşyaların 1/2"sinin davacıya iadesine olmadığı takdirde 1/2 bedelinin davalıdan tahsiline karar verilerek mükerrerliğe neden olacak şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. Mahkemece yapılacak iş, altın bozdurularak alınan eşyalar belirlenerek bu eşyalara yönelik davacı talebinin reddi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.