Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/4207 Esas 2015/9137 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulü kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-KARAR-
Davacı vekili, 12.06.2005 tarihinde davalı sürücü ..."ın, davacı ..."a çarptığını ve davacının yaralandığını bu nedenle dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacılar için 5000,00"er TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili; davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile; davacı ... için 1.250,00 TL ve davacı ... için 1.250,00 TL olmak üzere toplam 2.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile 1086 sayılı HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820.00 TL’na çıkarılmıştır. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 25.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.