MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Yörede 2010 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında çekişmeli İmecik Köyü 109 ada 8 parsel sayılı 3926.93 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, ekonomik yarar sağlanması mümkün olan yerlerden olup kullanıcısının belirlenememesi nedeniyle tarla niteliğinde ... adına tesbit edilmiştir. Davacı, taşınmazın babası Osman Şahin’e ait iken ölümü ile yapılan paylaşım sonucu kendisine kalan tarım alanı olduğu iddiası ile dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine, çekişmeli parselin tesbitinin iptaline ve orman niteliğinde ... adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 2005 yılında orman kadastrosu ve 2/B madde uygulamaları yapılmış; sonuçları 03/04/2008 tarihinde ilân edilerek kesinleşmiştir.
Mahkemece çekişmeli taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 17/2 maddesinde düzenlenen orman içi açıklığı olduğu kabul edilerek davanın reddine karar verilmişse de delillerin değerlendirilmesinde hataya düşülmüştür.
Şöyle ki, Dairenin iade kararı üzerine dosyaya getirtilen komşu parsel tutanaklarından bu yerlerin kişiler adına tespitinin yapılıp kesinleştikleri anlaşılmaktadır. Bu duruma göre, davaya konu parselin orman içi açıklığı olduğundan söz edilemez. Yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama gereğince çekişmeli taşınmazın kesinleşen orman kadastro sınırları dışında kaldığı, eski tarihli belgelere göre açık alan olduğu ve orman sayılan yerlerden olmadığı orman bilirkişi tarafından açıklanmıştır. Dosya arasında bulunan bilgi ve belgeler, yerel bilirkişi, tesbit bilirkişisi ve tanık anlatımları ve tarım bilirkişi raporuna göre de taşınmaz tarım alanı niteliğinde olup, davacı yararına zilyetlik yoluyla taşınmaz edinme koşullarının da oluştuğu anlaşılmaktadır. Açıklanan nedenlerle davacının davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken, deliller yanlış değerlendirilerek davanın reddine karar verilmesi usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 07/03/2013 günü oy birliği ile karar verildi.