3. Ceza Dairesi Esas No: 2014/5657 Karar No: 2014/22732 Karar Tarihi: 09.06.2014
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/5657 Esas 2014/22732 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünü ele aldı. Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında hapis cezası verilmesine karar verildi ancak adli para cezasına çevrilemeyeceğine dikkat edilmedi. Sanığın temyiz isteminin reddedilerek hükmün onanmasına karar verildi. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca tayin edilen cezaların kesin nitelikte olduğu ve temyiz kabiliyeti bulunmadığı belirtildi. Özetle, sanık yaralama suçundan mahkum edildi, hapis cezası verildi ve mahkeme kararı temyiz edilemediği için onaylandı. Kanun maddeleri olarak ise 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/2. maddesi ve 58/3. maddesi belirtildi.
3. Ceza Dairesi 2014/5657 E. , 2014/22732 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde; Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde; Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gereğince seçenekli cezalardan hapis cezası tercih edildiğinden, bu cezanın 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.