Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/5998 Esas 2014/17000 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/5998
Karar No: 2014/17000

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/5998 Esas 2014/17000 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2014/5998 E.  ,  2014/17000 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Kahramanmaraş 2. Aile Mahkemesi
    TARİHİ :29.11.2013
    NUMARASI :Esas no:2013/135 Karar no:2013/980

    Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve nafakaların miktarları yönünden; davalı-davacı (koca) tarafından ise kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve kadına verilen yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kocanın tüm, davacı-davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Mahkemece; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında her iki tarafın eşit kusurlu olduğu belirtilerek, tarafların boşanma davaları kabul edilip boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı-davalı kadının, eşinin ailesiyle görüşmek istemediği ve onları evine kabul etmediği ve bayramlaşmadığı, buna karşın davalı-davacı koca ise ailesinin evliliğe müdahalesine sessiz kaldığı, evlilik birliğinden kaynaklanan görevlerini yerine getirmediği, eşinin ailesini istemediği, onlara küfür ve hakaret ederek saldırdığı, evdeki eşyaları kırarak zarar verdiği anlaşılmaktadır. Tarafların gerçekleşen kusurlu davranışları dikkate alındığında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda kadının az, kocanın daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekmektedir. Mahkemece, tarafların eşit kusurlu olduğu kabul edilerek, bu hatalı kusur belirlemesine göre davacı-davalı kadının tazminat (TMK. md. 174/1-2) taleplerinin reddi doğru olmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Ümit"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıran İnci"ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.10.09.2014 (Çar.)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.