MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
... Köyü çalışma alanında 1950 yılında yapılan kadastro sırasında, 360 parsel sayılı 3.380 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle bağ niteliği ile ... karısı ... ve ... kızı ... adlarına tesbit ve tescil edildikten sonra, 1/2’şer paylı olarak ... ve ...’a intikal etmiş bilahare yörede yapılan ve 27.04.2001 tarihinde ilana çıkartılan orman tahdidi çalışmasında orman sınırları içerisine alınmıştır. Davacılar ... mirasçıları ile ..., dava konusu taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğunu ileri sürerek, taşınmazın orman sınırları dışına çıkarılması istemiyle dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne, dava konusu taşınmazın orman sınırları dışına çıkarılmasına karar verilmiş ve hüküm, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 2011/3580-7935 sayılı kararıyla onanarak kesinleşmiştir. Davalı ... İdaresi vekili 04.09.2019 tarihli dilekçesiyle, taşınmazın zemindeki konumu ile mahkeme kararına dayanak oluşturan bilirkişi raporuna ekli krokideki konumunun farklı olduğunu ve hükmün infaz edilemediğini ileri sürerek, tavzih talebinde bulunmuştur. Mahkemece yapılan inceleme sonunda tavzih talebinin reddine karar verilmiş; iş bu karar tavzih talep eden Orman İdaresi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Orman İdaresi harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.11.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.