Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/2390 Esas 2019/4219 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2390
Karar No: 2019/4219
Karar Tarihi: 18.06.2019

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/2390 Esas 2019/4219 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kısıtlı adayı hakkında açılan vesayet hukuku davasında, dosyada iki farklı bölge adliye mahkemesinin karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi nedeniyle kararın bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verildiğini belirtiyor. Dosya incelendiğinde, kısıtlı adayın sürekli olarak bir bakımevinde kaldığı ve gözetim altında bulunduğu, dolayısıyla bakımevinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu sonucuna varılıyor. Bu nedenle yargı yeri olarak bakımevinin bulunduğu yer seçiliyor. Kararda, Türk Medenî Kanununun 19/1, 22 ve 411. maddeleri ile 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi açıklayıcı bir şekilde belirtiliyor.

20. Hukuk Dairesi 2019/2390 E. , 2019/4219 K.

"İçtihat Metni"

........

Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada.... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, 4721 sayılı TMK"nın 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkindir.
.....kısıtlı adayının sürekli olarak ..... kaldığı gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
......ikamet ettiği gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine aynı Kanunun 22. maddesi uyarınca "Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.”
Her ne kadar TMK’nın 22. maddesinde bakım kurumuna konulmanın yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmayacağı düzenlenmişse de; dosya kapsamından kimsesi olmayan kısıtlı adayının......kaldığı ve bakım ve gözetiminin sürekli olarak bakımevinde gerçekleştirildiği ve dolayısıyla bakımevinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu anlaşıldığından uyuşmazlığın ..... görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ...... YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.