Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/9209 Esas 2022/7183 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
...
...


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Olay günü, mağdur ile aynı sınıfta öğrenim görmekte olan sanık ... arasında çıkan sözlü tartışmanın okul çıkışında da devam ettiği, sanık ...'ın, diğer sanık ... ile birlikte mağduru kolluranıdan tutup zorla araca bindirdiği ve araç ile bir süre ilerledikten sonra mağduru araçtan indirdikleri ve sanık ...'ın ele geçirilemeyen bıçakla mağduru bacağından yaraladıktan sonra mağduru olay yerinde bırakıp kaçtıkları olayda, sanıkların iştirak halinde işledikleri kasten yaralama eyleminin, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir unsurunu oluşturduğu ve ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği cihetle; sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK.nın 109/2, 109/3-a-b-f maddeleri gereğince tek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, hukuki anlamda tek olan eylem vasıf yönünden ikiye bölünerek kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanıkların, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu silahla işlemeleri karşısında, haklarında 5237 sayılı TCK.nın 109/3-a maddesinin uygulanmaması ve 5237 sayılı TCK.nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Yasanın 109/3-a-b-f maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezalarının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

./..
S/2

Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince sonuç ceza miktarı yönünden kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 16.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.