Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/399 Esas 2022/7190 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
...
...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
a) Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan doğrudan zarar görme olasılığı bulunmayan katılanın bu nedenle açılan davaya katılma ve hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
b) Sanık müdafinin temyizine hasren yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafinin, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile hükümler kurulduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında kasten yaralama, tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
a) Sanığın, katılana yönelik kasten yaralama ve silahla tehdit eylemlerinin, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir ve tehdit unsurunu oluşturduğu ve ayrı suç olarak değerlendirilmeyeceğinin mahkemece de kabul edildiği halde, sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren kişiyi hürriyetinden
./..
S/2
yoksun kılma suçundan tek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, hukuki anlamda tek olan eylem vasıf yönünden üçe bölünerek kasten yaralama ve tehdit suçlarından beraat, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
b) Sanığın, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu silahla işlemesi karşısında, hakkında 5237 sayılı TCK.nın 109/3-a maddesinin uygulanmaması ve 5237 sayılı TCK.nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Yasanın 109/3-a-f maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Tüm dosya kapsamına göre, sanığın, ikametinin camına taş atılması nedeniyle dışarı çıktığı sırada kaçışan çocuklardan, koşarken yere düşen katılanı yakalayıp bıçak göstererek "seni keserim" şeklinde tehdit edip bıçakla yaraladıktan sonra kolundan tutarak ikametine doğru götürdüğü olayda, taş atanın kim olduğunu bilmeyen sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemini, haksız bir fiilin meydana getirdiği hiddet veya şiddetli elemin etkisi altında işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK.nın 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.