Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - güveni kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/2214 Esas 2020/16771 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2214
Karar No: 2020/16771
Karar Tarihi: 12.10.2020

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - güveni kötüye kullanma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/2214 Esas 2020/16771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından verilen karara göre, bir kişi banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve güveni kötüye kullanma suçlarından mahkum edildi. Ancak sanığın temyiz talebi sonrası yapılan incelemede, eski hale getirme kararının Yargıtay'ın yetkisi olduğu anlaşıldı ve tebligatın hukuken geçerli olmadığı belirlendi. Kararda, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması, mağdurun kredi kartının birden fazla kullanıldığının belirlenmesi nedeniyle TCK'nın 245/1. maddesi gereği artırım yapılmaması ve hapis cezasının alt sınırının 6 ay olduğu, adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini yapıldığı belirtildi. Sonuç olarak, temyiz itirazlarının reddedilmesiyle hükümlerin onaylandığına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 42/1. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi
- TCK'nın 58. maddesi
- TCK'nın 245/1. maddesi
- TCK'nın 43. maddesi
- TCK'nın 155/1. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2020/2214 E. , 2020/16771 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, güveni kötüye kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yoklukta verilen hükme yönelik temyiz talebi ile birlikte talep ettiği eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nın 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu anlaşılmakla; sanığın daha önceden usulüne uygun tebligat yapılmayan adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan 06.01.2015 tarihli gerekçeli karar tebliğinin hukuken geçerli bulunmadığı ve öğrenme üzerine yapılan temyiz süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, mağdurun kredi kartının değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında, TCK.nın 245/1. madde ve fıkrası gereği tayin olunan cezadan TCK.nın 43. maddesi uyarınca artırım yapılmaması ve TCK.nun 155/1. maddesinde, hapis cezasının alt sınırının 6 ay olduğu ve temel ceza tayin edilirken hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 12.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.