Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17929 Esas 2014/9465 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü ve aynı Kanunun 50/2. maddesine göre seçenek cezalardan tercih edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeksizin sanığa hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/1-a maddesine göre adli para cezasına çevrilmesi; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi gereğince işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olduğu mahkemece de kabul edilen sanık hakkında temel ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde asgari hadden ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından; sabıkasız olan sanık hakkında CMK 231. maddesinin reddi gerekçesi, sabıkalı olmasına dayandırılmış ise de, dosya kapsamından sanığın katılanın zararını gidermediği anlaşılmakla sözkonusu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.