Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5744 Esas 2022/18519 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık müdafiinin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Sanığın 08/06/2016 tarihli duruşmada alınan savunmasında müdafii talebinde bulunmadığı ve müdafii bulunmaksızın sorgusunun yapıldığı gibi, 5271 sayılı CMK'nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince de sanığa zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum da bulunmadığı halde, mahkemece, sanığa soruşturma aşamasında barodan atanan müdafii Av. ...’ya gerekçeli kararın tebliğ edilmesi üzerine müdafii tarafından karar temyiz edilmiş ise de, anılan müdafiinin sanık hakkında verilen kararı temyize yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, yukarıda belirtilen gerekçe ile temyize hakkı bulunmayan sanık müdafii Av. ...’nın temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Sanığın temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/02/2002 tarihli, 2001/204 Esas, 2002/32 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan verilmiş hapis cezalarının olduğu ve cezaların içtima edildiği, mahkemece sanık hakkında anılan ilamda 15 yıl 71 ay 507 gün hapis cezası ile mahkumiyet kararı verildiği belirtilmişse de, sanığın adli sicil kaydı ve dosya içerisindeki uyarlamaya ilişkin 15/03/2007 tarihli kararın incelenmesinden, ilamdaki içtimalı cezalardan dolandırıcılık suçundan verilen 1 yıl hapis ve 500,00 TL adli para cezasının en ağır cezayı içerdiği, cezanın 28/03/2011 tarihinde infaz edildiği tespit edilmekle; 28/03/2011 olan infaz tarihinden itibaren, temyize konu suçun işlendiği 22/02/2016 tarihine kadar 3 yıllık sürenin geçmiş olması nedeniyle, anılan ilamın 5237 sayılı TCK'nın 58/2-b maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan ve nitelikli hırsızlık suçundan verilen 4 yıl 2 ay hapis cezasını içeren Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2005 tarihli, 2005/1022 Esas, 2005/1288 Karar sayılı, 13/11/2006 tarihinde kesinleşen ve henüz infaz edilmemiş olan mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak yerine Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2005 tarihli, 2005/1022 Esas, 2005/1288 Karar sayılı ilamına konu nitelikli hırsızlık suçundan verilen 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının mükerrirliğe esas alınarak, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.