MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Ceza Genel Kurulunun 06/11/2007 gün, 2007/3-167 esas, 2007/222 ve 10/06/2014 gün, 2013/12-834 esas, 2014/321 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, duruşmalarına katılmadıkları Asliye Ceza Mahkemesinin kararlarına yönelik O Yer Cumhuriyet Savcılarının temyiz süresi; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın kıyasen uygulanan 310/3. maddesine göre tefhimden itibaren bir ay olup, O Yer Cumhuriyet Savcısının 11/11/2014 günü verilen hükme yasal süre geçikten sonra vaki 18/12/2014 tarihli temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak CMUK.nun 317. Maddesi gereğince oy birliğiyle REDDİNE,
2- Suça süreklenen çocuk müdafiinin temyizine hasret yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; suça sürüklenen çocuğa yüklenen suç için yasa maddesinde öngörülen cezaların türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yerinde yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zaman aşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nın 102/4 ve 104/2 ...nın 223. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 24/10/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.