Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1650 Esas 2016/9553 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1650
Karar No: 2016/9553
Karar Tarihi: 27.04.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1650 Esas 2016/9553 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak işveren tarafından feshedildiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Davalı işveren ise davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını savunarak davanın reddi için başvurmuştur. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davacının yurtdışında çalışma ücreti alacağı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır. Aynı işyerinde çalışan başka bir işçi tarafından açılan dava dosyasında yurtdışı çalışma ücreti alacağının kabulüne karar verilmiştir ancak bu karar davalı işveren tarafından temyiz edilerek bozulmuştur. Mahkeme işyeri uygulaması belirlenerek çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerektiğine karar vermiştir. Davacı ayrıca yıllık izin ücreti alacağı da talep etmiştir ancak mahkeme bu konuda karar vermemiştir. Temyiz olunan karar hatalı bulunarak bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu madde 17, 21 ve 24, Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 31.
7. Hukuk Dairesi         2015/1650 E.  ,  2016/9553 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bentlerinin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
    2-Davacı vekili, davacının iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak işveren tarafından feshedildiğini, çalıştığı süre içinde 56 gün süreyle yurtdışında çalıştığını, işyerinde yurtdışında çalışılan süreler için maaşların %100 zamlı olarak ödendiğini, ancak davacıya zamlı ücret ödemesi yapılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını, yurtdışında çalışılan sürelerde %100 zamlı ücret ödendiği yönündeki iddiayı kabul etmediklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının yurtdışı çalışma ücreti alacağının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
    Somut olayda, aynı işyerinde çalışan ve davacı ile aynı işi yapan işçi ... tarafından davalı işveren aleyhine açılan İş Mahkemesinin 2013/133 E.-2014/111 K. sayılı dava dosyasında, davacı ..."ın talep ettiği yurtdışı çalışma ücreti alacağının kabulüne karar verilmiştir. Anılan kararın davalı işveren tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 23.06.2014 tarih, 2014/6974 E.-2014/14151 K. sayılı ilamı ile, davalı tanıklarının beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle karar bozulmuştur. Aynı işyerinde, aynı işi yapan işçiler arasında farklı yurt dışı çalışma ücreti uygulamasının söz konusu olamayacağı gözetilerek, HMK 31. maddesinde düzenlenen “hakimin davayı aydınlatma görevi” de dikkate alınarak İş Mahkemesinin anılan dosyası getirtilip, yurtdışı çalışma ücreti ile ilgili işyeri uygulaması belirlenerek çıkacak sonuca göre karar verilmelidir.
    3-Davacı dava dilekçesi ile yıllık izin alacağı da talep etmiştir. Mahkemece yıllık izin ücreti alacağı hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmemesi de hatalı olmuştur.
    O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 27/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.