Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19095 Esas 2014/9449 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki yolcu minibüsü ile gece vakti, aydınlatması olan, tek yönlü yolda sol şeritte seyir halinde iken, kavşaktan U dönüşü yapmak istediği sırada karşı yönden gelen katılanların bulunduğu aracın önünü kapaması sonucu meydana gelen olayda; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu sonucu iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin ise hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.