Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19120 Esas 2014/9439 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
225 promil alkollü halde idaresindeki araçla, kavşağa geldiğinde sağa kontrolsüz ve savrularak dönmesi neticesinde, sağ taraftan gelen katılanların aracına çarpması sonucu meydana gelen olayda; asli kusurlu olan ve mahkemece de kusuru bu şekilde kabul edilen, sanık hakkında temel cezası belirlenirken, TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerindeki ölçütler de gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde asgari hadden ceza tayini ve bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından; 21.02.2011 tarihli iddianame içeriğinde sanık hakkında taksirle yaralama suçunun yanı sıra trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da dava açıldığı ancak zarar suçunun gerçekleşmesi nedeniyle bu suçtan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, karar verilmemiş olması sonuca etkisi görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.