MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin soruşturma aşamasında verdiği beyanından müştekinin cebinde bulunan parayı çıkardığı esnada sanığın parayı müştekinin elinden çekip alarak kaçtığının anlaşılması karşısında sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesinde düzenlenen özel beceriyle işlenen hırsızlık suçuna uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Müştekinin durumu üniversite görevlilerine bildirmesi üzerine sanığın yakalandığının anlaşılması karşısında; olayın gelişimine göre sanığın kesintisiz takip bulunmadan yakalandığı bu durumda da suçun tamamlandığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi gereğince indirim yapılması,
3-Sanığın yakalandıktan sonra parayı iade ettiğinin dolayısıyla teslimin rızai iradeye dayanmadığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, anılan hükmün uygulanması sonucu eksik ceza tayini,
4-5237 sayılı TCK" nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az yada çok olması, temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK" nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanunkoyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu" nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma” görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır.

TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hakim indirim oranını TCK" nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “işlenilen fiilin ağırlıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır.
Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “suçun işleniş şekli ve özellikleri de” dikkate alınmalıdır. TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hakime takdir hakkı tanınmış olup, hakim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; 30 YTL parayı müştekinin elinden çekip alarak kaçan sanık hakkında, suçun işleniş şekil ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK" nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, sanığın 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının korunmasına, 08/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.