Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4591 Esas 2020/6041 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4591
Karar No: 2020/6041
Karar Tarihi: 21.12.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/4591 Esas 2020/6041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, mağdurenin velayet hakkına sahip olan babasının olaydan dolayı şikayetçi olmadığını beyan etmesi sebebiyle mağdure vekilinin temyiz hakkı bulunmamaktadır. Suçu işleyen çocuğun müdafisinin temyiz istemi incelendiğinde, suçu işlediği tarihle ilgili zamanaşımı süresinin değişiklik sonrasında üst sınırı 11 yıl 3 ay olan bir süreye tabi olduğu ve ikinci suçun işlendiği tarih ile hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarih arasında duran zamanaşımı süresinin de geçtiği tespit edilmiştir. Bu sebeple, hüküm bozulmuş ve suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. ve 321. maddeleri
- 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 103/1-3. maddeleri
- Aynı Kanunun 66/1-d, 66/2, 67/4. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi

14. Ceza Dairesi 2020/4591 E. , 2020/6041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşını tamamlamayan mağdurenin velayet hakkına sahip babası müşteki Nevzat’ın, kovuşturma evresinde verdiği mahkeme ifadesinde olaydan dolayı şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Oluşa uygun kabule göre olay tarihinde on iki-on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eyleminin zamanaşımı süresi yönünden lehe sayılıp 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK"nın 103/1-3. maddelerinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-d, 66/2, 67/4. maddelerinde belirtilen 11 yıl 3 aylık olağanüstü dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve suç tarihi olan 21.11.2007 ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihle denetim süresi içerisinde işlenen ikinci suç tarihi arasında duran zamanda nazara alındığında inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 21.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.