Dolandırıcılık - özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3622 Esas 2016/446 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3622
Karar No: 2016/446
Karar Tarihi: 18.01.2016

Dolandırıcılık - özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3622 Esas 2016/446 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 09/06/2004 tarihinde, A.. Ç.. hakkında dolandırıcılık ve özel işaret/kıyafetleri usulsüz kullanma suçlarından hüküm verilmiştir. Yapılan temyiz itirazı sonrasında Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın hukuken geçersiz olduğu anlaşılmıştır. Ancak, hüküm verirken usulüne uygun şekilde duruşma açılması ve 5252 sayılı Kanun'un 9. maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un temel cezanın tayini ile bireyselleştirilmesine ilişkin tüm hükümlerinin uygulanarak sonuçların karşılaştırılması gerektiği gibi unsurlar gözetilmediği için hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5252 sayılı Kanun'un 9. maddesi, 5237 sayılı Kanun'un temel cezanın tayini ile bireyselleştirilmesine ilişkin tüm hükümleri ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2015/3622 E. , 2016/446 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 15 - 2015/25722

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/06/2004
NUMARASI : 2001/1375, 2004/837
SANIK : A.. Ç..
SUÇ : Dolandırıcılık, özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma

Hükümlü hakkında verilen 09/06/2004 tarih ve 2001/1375 esas, 2004/837 sayılı mahkumiyet hükmünün kesinleşmesi üzerine C. savcılığının 26.10.2004 tarihli uyarlama talebi üzerine mahkemece evrak üzerinden yapılan uyarlama sonucu verilen ve temyiz yasa yoluna tabi olan 04/07/2005 tarihli ek karara sanık tarafından yapılan itiraz üzerine Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nce verilen 11/08/2005 gün ve 2005/1120 değişik iş sayılı kararının hukuken geçersiz olduğu anlaşılmakla, temyiz talebinin reddine dair 17/11/2014 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, hükümlünün yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5252 sayılı Kanun’un 9. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, usulüne uygun şekilde duruşma açılıp anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca da önceki mahkumiyet hükmü ile sonradan 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun’un temel cezanın tayini ile bireyselleştirilmesine ilişkin tüm hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkan verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe hükmün belirlenmesi ve duruşma açılarak hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde dosya üzerinden karar verilmesi,
Kanuna aykırı, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.