15. Ceza Dairesi Esas No: 2015/14343 Karar No: 2016/439 Karar Tarihi: 18.01.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/14343 Esas 2016/439 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde dolandırıcılık suçundan yargılanan sanık mahkum edilmiştir. Sanık, müştekinin dükkanını arayarak iki adet tavuk istemiş, para üstünü getirmelerini isteyerek müştekiyi dolandırmıştır. Yerel mahkeme 26/05/2008 tarihinde sanığı dolandırıcılık suçundan mahkum etmiştir. Dairenin 05/12/2011 tarihinde verdiği kararda hapis cezasına alt sınırın belirlenmesi gerektiği halde aynı maddede öngörülen adli para cezası belirlenerek çelişkiye düşülmüş, bu nedenle karar bozulmuştur. Yapılan yargılama sonucunda sanığın ikrara dayalı savunması, müşteki beyanı ve dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Karar, kanun maddeleri 5237 Sayılı Kanun'un 53.maddesi 1.fıkrasının c bendi ve dolandırıcılık suçu (TCK 157) kapsamında verilmiştir.
15. Ceza Dairesi 2015/14343 E. , 2016/439 K. "İçtihat Metni"
Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın olay tarihinde müştekinin dükkanını arayarak iki tane tavuk istediğini, geldiklerinde 100 TL para vereceğini, para üzerini buna göre getirmelerini istediği, siparişleri götüren müştekiyi binanın girişinde karşılayarak para üstünü aldığı ve tavukları adrese bırakmasını, 100 TL parayı orada vereceklerini söylediği, müştekinin söylenilen yere gittiğinde dolandırıldığını anladığı, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; Yerel Mahkemenin 26/05/2008 tarih 2008/307-388 sayılı kararıyla sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine karar verildiği, Dairemizin 05/12/2011 tarih ve 2011/11251-14555 sayılı kararıyla, hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı maddede öngörülen adli para cezası belirlenirken bu defa aynı gerekçe ile alt sınırın üzerine çıkılarak teşdiden hüküm kurulmak suretiyle çelişkiye düşülmesi ve sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı verilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 Sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi, gerekçeleriyle bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla; mahkemece bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda sanığın ikrara dayalı savunması, müşteki beyanı ile tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın gerekçeye dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.