5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/1651 Esas 2021/4707 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1651
Karar No: 2021/4707

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/1651 Esas 2021/4707 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçun 5846 Sayılı Kanuna aykırılık olduğu ve mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı ve suça konu ürünlerin müsaderesi hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi gerektiği ifade ediliyor. Tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği incelendiğinde suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirtiliyor. Ancak, adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında TCK'nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi nedeniyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranıldığı ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği vurgulanıyor. Sanığın ekonomik ve diğer şahsî halleri göz önünde bulundurularak TCK'nın 52/2. maddesi uyarınca bir günü 20 TL üzerinden takdir edilerek, sanığın 80 TL adli para cezası ile cezalandırılması gerektiği belirtiliyor. Kanun maddesi olarak, suçun 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 71/1. maddesi olduğu ve adli para cezası ile cezalandırıldığı belirtiliyor. Ayrıca, hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinin çıkartılarak yerine \"Sanık hakkında hükmedilen 4 tam gün karşılığı adli para cezasının sanığın ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak TCK'nın 52/2. maddesi uyarınca bir günü 20 TL üzerinden takdir edilerek, sanığın 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına\" ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtiliyor.

19. Ceza Dairesi 2021/1651 E. , 2021/4707 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı dikkate alınarak, suça konu ürünlerin müsaderesi hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan,5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca,hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinin çıkartılarak yerine “Sanık hakkında hükmedilen 4 tam gün karşılığı adli para cezasının sanığın ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak TCK"n,n 52/2. maddesi uyarınca bir günü 20 TL üzerinden takdir edilerek, sanığın 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.