Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3855 Esas 2020/6961 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3855
Karar No: 2020/6961
Karar Tarihi: 06.11.2020

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/3855 Esas 2020/6961 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan suya müdahalenin men edilmesini ve kal talep etmiştir. Mahkeme, davayı reddetmiştir. Davacı vekili istinaf talebinde bulunmuş, ancak Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Dosya değeri temyiz kesinlik sınırının altında olduğu için davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz istemini reddetmek gerekmiştir. Hüküm, HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddelerine göre karara bağlanmıştır. Hüküm tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı 72.070,00 TL olarak belirlenmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HMK'nin 341. maddesi: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- HMK'nin 361. ve 362. maddeleri: Temyiz edilebilen ve edilmeyen kararlar, temyiz kesinlik sınırı.

14. Hukuk Dairesi 2020/3855 E. , 2020/6961 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 17/10/2014 tarihinde verilen dilekçeyle suya müdahalenin men"i ve kal talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 24/12/2019 tarihli hükmün Samsun Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesincence istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
Dava, suya elatmanın önlenmesi ve kal istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 3.827,95 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2020 yılı için 72.070,00TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 06/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.