Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/3850 Esas 2015/9034 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıya trafik sigortalı minibüste yolcu olarak bulunan müvekkilinin, minibüs sürücüsünün direksiyon hakimiyetini kaybederek karşıdan gelen başka bir araca çarpması neticesinde meydana gelen kazada malul kalacak şekilde yaralandığını, kazadan sonra uzun süre tedavi gördüğünü ve halen tedavilerinin devam ettiğini ileri sürerek müvekkilinin daimi maluliyeti nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7.800,00 TL iş göremezlik tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; 30/09/2013 tarihli ıslah dilekçesiyle tazminat talebini 82.241,03 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin poliçe limitiyle sınırlı olarak sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve gerçek zarar nispetinde sorumlu olduğunu, davacının maluliyetinden kaynaklanan zararının SGK tarafından karşılanması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile 82.241,03 TL daimi iş göremezlik tazminatının dava tarihi olan 21.06.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Somut olayda mahkemece, davacı tarafından yapılmış olan toplam 963,50 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş olup davacının harç gideri, tebligat ve bilirkişi giderleri dışında "ndan aldırılan heyet raporu için 600,00 TL tutarında yargılama giderinin de bulunduğu anlaşılmakla; mahkemece, gideri de dahil olmak üzere davacı tarafça yapılan toplam 1.563,50 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının (1). bendinde yer alan “... adli tıp gideri olmak üzere toplam 963,50 TL ...” ibarelerinin hükümden çıkarılarak yerine “600,00 TL adli tıp gideri olmak üzere toplam 1.563,50 TL” ibarelerinin eklenmesine, hükmün bu hali ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 22/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.