Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/7791 Esas 2021/4098 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62,
53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosyanın tetkikinden İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla karar veren Ankara 13. Ağır Ceza Mahkemesinin bozma sonrası yaptığı yargılamada fiziki dosya içerisinde bulunan 30/09/2020 tarihli ve 1 numaralı celse sonunda hüküm kurularak sanık hakkında verilen temel cezanın "10 YIL" olarak tayin edildiği, hesaplamanın bu temel ceza üzerinden yapılarak TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması ile sonuç cezanın "10 YIL" olarak hesaplandığı, UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede ise aynı tarihli duruşma zaptının hüküm kısmında temel cezanın "8 YIL" olarak tayin edildiği ve hesaplamanın tayin edilen temel ceza üzerinden yapılarak TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması ile sonuç cezanın "10 YIL" olarak hesaplandığı anlaşılmakla; her ne kadar fiziki dosya ve UYAP sisteminde bulunan tutanaklar temel cezanın tayini yönünden farklılık arz etse de her iki tutanakta da sonuç cezanın doğru hesaplandığı gözetildiğinde sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.

Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 13. Ağır Ceza Mahkemesi"ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.