Kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18799 Esas 2020/1836 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18799
Karar No: 2020/1836
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18799 Esas 2020/1836 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin kardeşlerine bıçakla saldırarak kasten yaralama suçunu işlediği ve mahkumiyetine karar verildiği bir davada temyiz incelemesi yapmıştır.
Mahkeme, sanığın birden fazla nitelikli halin aynı anda gerçekleşmesi nedeniyle cezalarda orantılılık ilkesine uygun şekilde hareket edilmediğini ve eksik ceza tayin edildiğini belirtmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesinin bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Sonuçta, sanığın temyiz talepleri reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/3-a ve 86/3-e maddeleri (nitelikli kasten yaralama suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesi (ceza ölçütleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (cezada orantılılık ilkesi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi (temel cezanın belirlenmesi)

3. Ceza Dairesi 2019/18799 E. , 2020/1836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece sanığın eylemini, kardeşlerine karşı silahtan sayılan bıçak ile gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, birden fazla nitelikli halin (TCK"nin 86/3-a, 86/3-e) aynı olayda gerçekleşmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak TCK"nin 86/2. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.