Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14259 Esas 2014/9353 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14259
Karar No: 2014/9353
Karar Tarihi: 16.04.2014

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14259 Esas 2014/9353 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edildiği ve temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilen kararda, sanığın TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkilerinin kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından \"koşullu salıverilme tarihine kadar\" diğer kişiler yönünden ise, \"hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar\" karar verilmek gerektiği ve bu nedenle hükmün düzeltilerek 5237 Sayılı TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (a, b, d ve e) bentlerinde belirtilen haklardan aynı yasanın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 Sayılı TCK'nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı yasanın 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına hükmedildiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 179/2-3, 62, ve 53. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2013/14259 E. , 2014/9353 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm :TCK"nın 179/2-3, 62, 53. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, suçun unsurlarının oluşmadığına ve eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın TCK’nın 53. maddenin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğunun, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” karar verilmek gerektiği gözetilmeden 53. maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 4. bendin çıkartılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (a, b, d ve e) bentlerinde belirtilen haklardan aynı yasanın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 Sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklardan ise, kendi alt soyu açısından aynı yasanın 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından 5237 sayılı TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” ibaresinin eklenerek, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.