Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/3085 Esas 2019/5132 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3085
Karar No: 2019/5132
Karar Tarihi: 07.10.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/3085 Esas 2019/5132 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2018/3085 E.  ,  2019/5132 K.

    "İçtihat Metni"

    İNCELENEN KARARLA
    İLGİLİ BİLGİLER
    Mahkeme : ESKİŞEHİR 7. Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda verilen hükmün incelenmesinde;
    1) Sanığın dava konusu olan bu suçu daha önce işlediği başka bir kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediğinin yeterince araştırılması yerine sanık hakkında aynı suçtan soruşturma ve kovuşturma yapılıp yapılmadığının araştırıldığı, bu suçu başka bir kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise TCK"nın 191. maddesinde 6545 sayılı Kanun ile değişikliklere ilişkin değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeden eksik araştırmaya dayalı olarak hüküm kurulması,
    2-Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
    3-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, 07.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.